என்னுயிரே என்னுயிரே

என்னுயிரே என்னுயிரே
என் இதயத்தில் வாழ்பவரே
பேச்சினிலும் என் மூச்சினிலும்
நினைவிலும் கலந்தவரே

நான் விடும் மூச்சும் பொழுதெல்லாம்
இயேசு இயேசுசென்று சொல்லிடுதே
ராவிலும் பகலிலும் இருதயமும்
என் இயேசுவுக்காக துடிக்கிறதே
உள்ளமெல்லாம் உடலெல்லாம்
உம் நினைவாய் இருகின்றதே

எனக்காகவே இரத்தம் சிந்தினீரே
எனக்காகவே மரித்துயிர்த்தீரே
இந்த செயலாலே என் இருதயத்தை
உம்மிலே பறிகொடுத்திட செய்தீரே
உம் அன்பாலே நான் மயங்கி
உம்மை நேசிக்க துணிந்தேனே

இருளாய் கிடந்த தேகமெல்லாம்
தேவ ஆலயம் ஆகினதே – இனி
நானும் எனக்கு சொந்தமல்ல
எனதெல்லாமே இனி உம் சொந்தமே
இதயத்திலேயும் உம்மை தவிர
வேறு எவருக்கும் இடமில்லையே

Ennuyirae ennuyirae
en ithayaththil vaalpavarae
paechchinilum en moochchinilum
ninaivilum kalanthavarae

naan vidum moochchum poluthellaam
Yesu Yesusentu solliduthae
raavilum pakalilum iruthayamum
en Yesuvukkaaka thutikkirathae
ullamellaam udalellaam
um ninaivaay irukintathae

enakkaakavae iraththam sinthineerae
enakkaakavae mariththuyirththeerae
intha seyalaalae en iruthayaththai
ummilae parikoduththida seytheerae
um anpaalae naan mayangi
ummai naesikka thunninthaenae

irulaay kidantha thaekamellaam
thaeva aalayam aakinathae – ini
naanum enakku sonthamalla
enathellaamae ini um sonthamae
ithayaththilaeyum ummai thavira
vaetru evarukkum idamillaiyae